زندگی نامه مرحوم نوشیروانی

The late Seyed Hossein Fallah Noshirvani was born into a religious family in 1902, in Noshirvan Kola, Babol, Iran. His path to prosperity was full of innumerable vicissitudes which eventually led to his becoming a famous steel and cotton merchant in Tehran.

According to his journals, he bestowed most of his expenditure on civil and prosperous of different cities in Mazandaran Provice, especially in Babol. The number of ineffaceable traces that he left is approximately reaching to 50 outstanding ones. These traces can accurately reflect his beliefs on the Providence of the coming generations of the country.

The most invaluable relic which was left by Late Mr. Noshirvani is the foundation of Babol Technical Institute constructed on 17 hectares land. This benevolent man bequeathed all the land to Ministry of Science, Research and Technology of Iran in trade for only a batch of rock candy. The constructed institute which was established in 1969 was then inaugurated in 1973 with three majors, namely Electronic, Civil and Mechanical Engineering only after he deceased in 1972.

/dorsapax/userfiles/file/FounderBiography.pdf

۲۳ اسفند، پنجاهمین سالگرد درگذشت زنده یاد سید حسین فلاح نوشیروانی موسس دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
عالم بزرگ و رادمرد وارسته ، مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در روستای نوشیروانکلا بابل دیده به جهان گشود.
وی به توصیه جد مادریش مرحوم سید آقا نوشیروانی ، برای ادامه تحصیلات به مدارس ' شرافت ' و ' احمدی ' در ' بارفروش ' (بابل کنونی ) رفت و به مدت هشت سال در این مدارس به تحصیل اشتغال داشت. زنده یاد نوشیروانی پس از مدتی جهت یافتن کاری مناسب عازم مشهد شد و پس از مدتی نیز به تهران عزیمت کرد و در تجارت خانه ' حکیم زاده یزدی ' مشغول به کار شد و در آنجا پس از بروز شایستگی ، لیاقت و کاردانی و بالا بودن سطح سواد و معلومات از یک طرف و نجابت و دیانت و امانت داری از طرف دیگر ، بر مرحوم حکیم زاده و دیگر کارکنان شرکتش اثرگذاری کرد و پس از مدتی به مدیریت داخلی شرکت ارتقاء یافت. سید حسین فلاح حدود ۱۷ سال با مرحوم حکیم زاده همکاری نزدیک اقتصادی داشت و در این مدت خانواده حکیم زاده چنان مجذوب سجایای اخلاقی ، پاکی و شرافتمندی وی شدند و با او چنان رفتار صمیمانه و محبت آمیزی داشتند که گویی یکی از اعضای خانواده شان است. این خیر بزرگ ، پس از مدتی به صورت مستقل به فعالیت اقتصادی و کار در بازار تجارت آهن ایران پرداخت، تا آنجا که پرداختن به امور تجاری مانع آن نشد که فکر ، آرمان و ایده مرحوم نوشیروانی از مردمی که از میان آنها برخاسته بود، منحرف شود. ارزشمند ترین یادگار مرحوم نوشیروانی ، تاسیس دانشکده صنعتی بابل در زمینی به مساحت حدود 17 هکتار بود که همه را در طبـق اخلاص گذاشت و در مقابل ' یک سیـر نبات ' به وزارت علـوم اهداء کرد.
اگر چه اجـل به این بزرگ مرد خیر مهلت نداد، اما بنایی که در سال ۱۳۴۸ آغاز کرد ، در سال ۱۳۵۲ افتتـاح شد و در رشته‌های مهندسی برق ، عمران و مکانیک دانشجو پذیرفت. نام دانشکده صنعتی بابل توسط خود مرحوم نوشیروانی و از نام دانشکده صنعتی پلی‌کلینک تهران الگو گرفته شد.
از ابتـدای فروردین ماه سال ۱۳۸۷ این یادگار ارزنده با نام دانشـگاه صنعتـی نوشیـروانی بابل به عنوان دانشگاه مستقل به خدمات علمی – پژوهشی خود ادامه می‌دهد و هم اکنون دارای بیش از شش هزار دانشجو در پنج دانشکده برق و کامپیوتر ، عمران ، مکانیک و صنایع ، شیمی و دانشکده علوم پایه با حضور بیش از ۱۵۰ عضو هیات علمی است.
ایشان در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ چشم از جهان فروبست و در حیاط مسجد روستای نوشیروانکلا بابل به خاک سپرده شد.